Budyń chlebowy to danie o bardzo starych korzeniach. Rozwinęło się jako zastosowanie czerstwego chleba. Kucharze z wielu kultur w całej historii nienawidzili marnować nieświeżego chleba, więc wymyślili wiele potraw, zarówno pikantnych, jak i słodkich, z których korzystali. Dziś budyń chlebowy jest nadal wytwarzany, ale jego obecne formy wydają się być znacznie bardziej luksusowe niż jego skromne pochodzenie. Nowoczesne budynie chlebowe często wykorzystują świeże, wyborne pieczywo, takie jak brioche, i zawierają drogie składniki, takie jak fasola waniliowa, bourbon, ser gruyere lub pekan. Budynie ze słodkiego chleba można również podawać z różnymi sosami.
Historia budyniu chlebowegoCechy
Budynie chlebowe zaczynają się bułką tartą, kostkami chleba lub kromkami chleba. Okruchy lub kostki są następnie moczone w mieszance kremu jajecznego. W budyniu ze słodkiego chleba ta mieszanka kremowa może zawierać jajka; mleko czy krem; cukier; oraz przyprawy, takie jak wanilia, woda różana lub cynamon. W przypadku pikantnych puddingów chlebowych chleb może być namoczony jajkami; mleko, bulion lub śmietana; warzywa, mięso lub ser; oraz różnorodne zioła i przyprawy. Składniki wspólne dla wszystkich dań z budyniem chlebowym to jajka i mleko lub śmietana - są one niezbędne, ponieważ tworzą podstawę kremu, która utrzymuje budynie chlebowe razem. Kucharze mogą dodawać wiele różnych składników do tej bazy. Słodki budyń chlebowy czasami zawiera czekoladę, orzechy, kandyzowaną skórkę cytrusową, suszone owoce i inne specjalne składniki, a pikantne budynie chlebowe czasem zawierają wysokiej jakości mięso, sery, grzyby i inne bogate dodatki. Budynie chlebowe są zwykle wzbogacane o masło lub olej. Budynie chlebowe są pieczone, czasem w naczyniu umieszczonym na patelni z gorącą wodą, co pomaga zapewnić równomierne gotowanie.
Historia
Budynie chlebowe sięgają wieków. Przez większość historii ludzkości większość ludzi nie mogła sobie pozwolić na marnowanie jedzenia, dlatego wynaleziono wiele zastosowań czerstwego chleba. Oprócz budyniu chlebowego kucharze używali również czerstwego chleba do wyrobu farszu, zagęszczaczy i jadalnych pojemników do serwowania. Chociaż Rzymianie używali jajek jako środków wiążących w różnych przepisach, krem był wymyślany dopiero w średniowieczu, więc wczesne budynie chlebowe były prawdopodobnie robione po prostu z mleka, czerstwego chleba, tłuszczu i być może słodzika. Budynie chlebowe były wytwarzane nie tylko przez Rzymian. Starożytne wersje budyniu chlebowego to Om Ali, egipski deser zrobiony z chleba, mleka lub śmietany, rodzynków i migdałów; Eish es Serny, bliskowschodnie danie z suszonego chleba, cukru, syropu miodowego, wody różanej i karmelu; i Shahi Tukra, indyjskie danie zrobione z chleba, ghee, szafranu, cukru, wody różanej i migdałów.
Budynie chlebowe były popularne przez wieki. Dziś budynie chlebowe nie są tak powszechne, jak kiedyś, ale nadal są często spożywane w Wielkiej Brytanii, południowych Stanach Zjednoczonych, Meksyku, Argentynie, Portoryko, Belgii i Francji.
Rodzaje
Budynie chlebowe mogą być pikantne lub słodkie, podawane na ciepło lub na zimno oraz proste lub bardzo złożone. Prostota puddingu chlebowego nadaje się do wielu różnych przygotowań i niezliczonych odmian tego przepisu. Do wyrobu budyniu chlebowego można użyć dowolnego rodzaju chleba, chociaż częściej stosuje się biały chleb. Francuskie tosty to kuzyn budyń chlebowy.
Używa
W XVIII wieku budyń chlebowy zyskał reputację dobrego jedzenia dla chorych, prawdopodobnie dlatego, że był łatwy do strawienia. Podstawowym zastosowaniem budyniu chlebowego jest zużywanie czerstwego chleba. Budyń chlebowy jest powszechnie uważany za „jedzenie komfortowe”.
Sosy
Słodkie budynie chlebowe są często podawane ze słodkimi sosami. Sosy stosowane w tym celu obejmują kremowe anglaise; sosy karmelowe, bitą śmietaną lub likierami; oraz sosy owocowe, cytrynowe, czekoladowe lub waniliowe.
