Pustynia to surowe, bezlitosne środowisko. Jest tak samo niebezpieczny dla roślin, jak i dla zwierząt. Temperatury wahają się dziko między skrajnościami w klimatach pustynnych. Wody jest mało, a na niektórych pustyniach między opadami deszczu może upłynąć nawet rok. Pustynie zwykle nie mają cienia, a ponieważ w powietrzu jest tak mało wilgoci, na pustyni występuje znacznie więcej promieniowania słonecznego niż w innych klimatach. Jest to zbyt dużo światła słonecznego, aby poradzić sobie z nim większość roślin. Rośliny pustynne znalazły wiele sposobów radzenia sobie z tymi ekstremalnymi warunkami i przetrwania tam, gdzie inne rośliny nie mogą.
Utraciwszy liście, kaktus zyskał wiele zalet dla przetrwania na pustyni.Mniejsze liście i łodygi
Jedną z głównych adaptacji życia roślinnego do klimatu pustynnego było zmniejszenie wielkości liści i łodyg. Dzięki temu roślina może skoncentrować wodę zamiast rozprowadzać ją na większej powierzchni. Pustynne drzewa i krzewy wydają się być krótkie, z mniejszą liczbą liści i gałęzi. Najbardziej ekstremalna forma tej adaptacji występuje w kaktusach, których łodygi i liście zostały tak zredukowane, że pozostały tylko kolce. Te kolce mogą również ocieniać roślinę, pomagając jej zachować jeszcze więcej wilgoci. W przypadku kaktusów podstawowa aktywność fotosyntetyczna została przeniesiona na łodygę, główny korpus rośliny i z dala od liści.
Przechowywanie wody
Niektóre rośliny na pustyni rozwinęły zdolność do magazynowania wody. Pustynne rośliny o grubych liściach i łodygach są w stanie wchłonąć wodę, gdy pada deszcz, i nadal rosną, nawet gdy nie ma opadów. Niektóre pustynne rośliny rozwinęły worki trzymające w swoich łodygach, które puchną, aby zatrzymać wodę w czasach, gdy jest ona dostępna. Niektóre rodzaje kaktusów mają tę zdolność, podobnie jak czarna szałwia i trawa ryżowa.
Okresy uśpienia
Inne rośliny nauczyły się uśpić, gdy brakuje wody. To oszczędza ich zasoby w trudnych czasach. Kiedy woda znów stanie się dostępna, rośliny te budzą się i wznawiają wzrost. Do roślin pustynnych z fazami uśpienia należą porosty, mech, algi i paprocie.
Aktywność nocna
Niektóre rośliny pustynne przetrwają, gdy stają się w pełni aktywne tylko w nocy. W nocy parowanie jest najmniej prawdopodobne, ponieważ nie jest już tak gorące. Niektóre rośliny, takie jak juka, krzew terpentyny i kruche krzaki, otwierają tylko swoje stomie w tym momencie. Stomie są mikroskopijnymi otworami w „skórze” rośliny, które umożliwiają jej oddychanie. Tylko wystawiając wnętrze mgły na działanie powietrza zewnętrznego w nocy, tracą mniej wilgoci.
