W dzisiejszym szybkim stylu życia wielu właścicieli domów poszukuje krzewów, które potrzebują niewiele pielęgnacji lub przycinania. Ogrodnik chce po prostu zasadzić krzew, podlać go, może trochę go nawozić i nic więcej. Chcą niskonakładowej instalacji, która wymaga minimalnego lub żadnego przycinania. Po ustaleniu niektóre krzewy mogą spełniać ten wymóg.
Krzewy bukszpanu były w starożytności używane jako ozdoby.Inkberry Holly
Zimozielona „Inkberry” ostrokrzew (Ilex glabra) osiąga wysokość 8 stóp i szerokość 10 stóp. Krzew jest płci męskiej lub żeńskiej. W miesiącach letnich samica produkuje maleńkie niebieskawo-czarne jagody, które pozostają na krzaku w miesiącach zimowych. Według University of Arkansas Extension jedna z wielu odmian tego gatunku, „Ivory Queen”, produkuje białe jagody.
Holly 'Inkberry' będzie dobrze prosperować w amerykańskim Departamencie Rolnictwa, sadząc strefy od 4 do 9. Może także przetrwać do strefy 3 z silnym ściółkowaniem wokół swojego systemu korzeniowego. Krzew nie wymaga przycinania, aby zachować swój wygląd, ale można go poważnie wyciąć bez negatywnych skutków.
Bukszpan
Krzew bukszpanu był używany jako okaz krajobrazowy i roślina żywopłotu od czasów kolonialnych. Według Virginia Cooperative Extension istnieje około 30 gatunków bukszpanu. Ich rozmiar wynosi od 3 do 20 stóp, w zależności od odmiany. Po ustanowieniu wymagają bardzo niewielkiej opieki, chyba że są uprawiane jako żywopłot. Przez pierwsze trzy lata mogą czerpać korzyści ze strzyżenia, aby uczynić je bardziej krzaczastymi, ale potem nie wymagają przycinania, chyba że jest to pożądane. Wyjątkowo duże i stare bukszpany często korzystają z usunięcia starszych gałęzi, aby umożliwić cyrkulację powietrza i światło docierające do innych gałęzi.
Krzew toleruje szeroki zakres gleb. Lubią być sadzone w pełnym słońcu lub w półcieniu. Przy zakładaniu bukszpanu utrzymuj wilgotność gleby przez pierwszy rok. Potem nie tolerują dobrze suszy, ale cieszą się dokładnym podlewaniem raz w tygodniu. Bukszpan jest odporny na zimę w strefie 5 USDA.
Rosyjskie arborvitae
Rosyjska altana jest nisko rosnącym krzewem, który rzadko ma wysokość ponad 12 cali, ale rozciąga się na 15 stóp, zgodnie z University of Rhode Island Extension. Krzew wymagający niewielkiej konserwacji, nie wymaga praktycznie żadnej pielęgnacji ani przycinania. Dobrze rośnie w strefach USDA od 3 do 7. Sadzić rosyjskie arborvitae w pełnym słońcu lub półcieniu. Preferuje stale wilgotną glebę, aby naprawdę dobrze się rozwijać. Nie ma poważnych problemów ze szkodnikami.
Japońskie Pieris
Japońskie pieris dorasta do wysokości 12 stóp i ma około 10 stóp szerokości. Późną zimą i wczesną wiosną produkuje pachnące wiechy białych lub różowych kwiatów w kształcie dzwonu. Zimozielony krzew, dobrze sprawdza się w półcieniu. Rozkwit nie wymaga przycinania i bardzo mało uwagi. Rozwija się w strefach USDA od 4 do 8.
Krzew najlepiej rośnie w kwaśnej glebie o wysokiej zawartości torfu, zgodnie z internetowym zasobem roślinnym Floridata. Późne przymrozki mogą uszkodzić krzew, ale szybko dojdzie do siebie bez poważnych negatywnych skutków. Zasadzaj z dala od zwierząt gospodarskich, ponieważ liście są toksyczne, jeśli zostaną spożyte.
