Klęski żywiołowe, które wpływają na ekosystemy

Trzęsienia ziemi, osuwiska, wybuchy wulkanów i naturalne pożary krzewów wpływają na wiele różnych ekosystemów na naszej planecie. Początkowo katastrofy te negatywnie wpływają na różnorodność biologiczną mokradeł, lasów i systemów przybrzeżnych, powodując rozprzestrzenianie się gatunków inwazyjnych, masową śmiertelność gatunków i utratę siedlisk. W krótkim okresie wybór degradacji ekosystemów zmniejsza zdolność lasów do sekwestracji węgla, co pogarsza zmiany klimatu. Z czasem jednak wiele rodzajów klęsk żywiołowych odgrywa integralną rolę w odmładzaniu samego ekosystemu, który kiedyś zniszczył.

Trzęsienia ziemi wpływają nie tylko na konstrukcje wytworzone przez człowieka, ale także na delikatną równowagę ekosystemów.

Tsunami

tsunami mogą niekorzystnie wpływać na populacje ryb raf koralowych

Kiedyś nazywane falami pływowymi, tsunami reprezentuje ekstremalnie wysoką falę wody, która przemieszcza się z morza na ląd. Z powodu ogromnej ilości wody i energii, które przemieszczają się w głąb lądu, rozszerzone obszary wzdłuż wybrzeża są natychmiast dewastowane, gdy te katastrofy naturalne dotykają ekosystemy przybrzeżne. Podwodne osuwiska, trzęsienia ziemi i erupcje wulkaniczne mogą powodować tsunami, przemieszczając gigantyczne fale, które są utrzymywane przez grawitację podczas podróży w kierunku lądu z prędkością ponad 800 kilometrów na godzinę. Tsunami są również powodowane, gdy dno oceanu nagle odkształca się z powodu tektonicznej aktywności trzęsienia ziemi i pionowo wypiera ogromną objętość wody leżącą nad nim. Podczas pobytu na morzu tsunami mają małą wysokość fali, ale przedłużoną długość fali do 200 kilometrów. Wysokość tych fal rośnie jednak dramatycznie, gdy tsunami dociera do lądu, a szkody w ekosystemach przybrzeżnych mogą być katastrofalne. Ponieważ rafy koralowe, lasy namorzynowe i tereny podmokłe są od siebie zależne pod względem dostaw składników pokarmowych, zniszczenie jednego z nich ostatecznie wpłynie na ogólny ekosystem przybrzeżny. Niszczenie populacji ryb rafy koralowej prowadzi do eliminacji innych gatunków, które zależały od nich jako źródła pożywienia, natomiast na lądzie gleba narażona na sedymentację soli staje się bezpłodna, co powoduje utratę różnorodności biologicznej w postaci wybrzeża lasy i życie zwierząt, które wspierały.

Aktywność wulkaniczna

ponowna kolonizacja lasu rozpoczyna się niemal natychmiast po wybuchu

Erupcja wulkanów, a następnie przepływ lawy, ma natychmiastowy negatywny wpływ na otaczające ekosystemy, ale dzięki procesowi sukcesji pierwotnej siedlisko leśne niemal natychmiast rozpoczyna proces ponownej kolonizacji. Wiele roślin w postaci nasion i zarodników oraz gatunków zwierząt, szczególnie życia owadów, takich jak świerszcze i pająki, przybywa z sąsiednich obszarów, aby zamieszkać. Te formy życia są specjalnie przystosowane do przetrwania w ciężkich warunkach po przepływie larw i kierowania procesem sukcesji. Potomstwo tych pionierskich gatunków zmienia pierwotne sterylne warunki do tego stopnia, że ​​nowy i zwykle bardziej zróżnicowany ekosystem leśny rozwinął się w ciągu 150 lat.

Pożary

susze i burze są idealnymi warunkami do pożarów

Te niekontrolowane i gwałtowne piekła, podróżujące z prędkością przekraczającą 20 kilometrów na godzinę, są w stanie zniszczyć wszystko na swojej drodze. Idealne warunki do pożarów to susza, upał i częste burze. Po pożarze mogą palić się przez tygodnie i wyrządzać ogromne szkody ekosystemowi, przez który podróżują. Pomimo początkowego niszczenia siedlisk, pożary odgrywają integralną rolę w odmładzaniu ekosystemu poprzez konsumowanie rozkładającej się materii, niszczenie chorych drzew i związanej z nimi roślinności, stwarzając warunki do kiełkowania nowych sadzonek i zwracając składniki odżywcze do dna lasu.