Jeśli szukasz dużego, długowiecznego drzewa stoczniowego, zarówno klon, jak i sweetgum są dobrym wyborem. Oba są drewnem twardym, bardzo cenionym przez producentów mebli. Oba osiągają wysokość od 60 do 100 stóp, zapewniając letni cień, atrakcyjnie prążkowaną szarą korę, jesienny kolor i kapsułki owocowe, które zapewniają rozrywkę dla dzieci. Oba mają stosunkowo niską podatność na choroby. Jednak różnice między tymi dwiema odmianami drzew pomogą ci zidentyfikować je w naturze i dokonać ostatecznego wyboru dla twojego podwórka.
Liście klonu i sweetgum mogą dezorientować niektórych fanów liści.Słodka guma
Drzewo amerykańskie Sweetgum, Liquidambar styraciflua, należy do rodziny oczaru wirginijskiego lub Hamamelieaceae. Członkowie tej małej rodziny to także odmiana krzewu rosnącego we wschodnim Meksyku i Liquidambar orientalis, pochodzący z Azji Środkowej. Sweetgum, od którego pochodzi nazwa, to warstwa żywicy pod korą, która nadaje drzewu charakterystyczny, ale nie perfumowy zapach. Tradycyjna medycyna stosowała części sweetgum jako środek antyseptyczny i ściągający. Dzieci żuły żywiczny sok jak gumę do żucia. Południowe pseudonimy dla sweetgum obejmują czerwoną gumę i drewno aligatora. Sweetgum zajmuje drugie miejsce po dębu w produkcji drewna do mebli, stolarki i fornirów.
Klon
Między dwiema stronami internetowymi na temat drzew klonowych ponad 30 odmian wymienionych jest jako rosnące w USA, od bardzo dużego czarnego lub skalnego klonu, Acer nigrum, do małego i karłowatego japońskiego klonu, Acer palmatum. Kilka odmian, w tym klon czarny i klon kanionowy, Acer grandidentatum, zawiera słodki sok, który można przekształcić w cukier lub syrop, oprócz soku znanego Acer saccharum lub klonu cukrowego. Klony jako całość są cenione przez przemysł meblowy; klony cukrowe zapewniają birdseye, kręcone i skrzypiące drewno cenione za dobre wykonanie mebli.
Zasięg
Tę samą stygaczifluę Sweetamum Liquidambar można znaleźć we wschodniej części USA, rosnąc od południowego Connecticut i Illinois na północy aż po stany Głębokiego Południa aż na zachód aż po Teksas. Odmiany klonu są znacznie bardziej terytorialne. Podczas gdy klony kwitną w większości stanów USA, aż do Kanady i tak daleko na północ, jak na Alasce, odmiany wschodnie i zachodnie nie pokrywają się. Niektóre odmiany klonów, takie jak klon kanionowy, ograniczają swój zasięg do niewielkiego obszaru, Arizony, Nowego Meksyku i części południowego Idaho. Klon kredowy, Acer leucoderma, kwitnie z Karoliny Północnej na południe do Florydy i na zachód do Teksasu, pokrywając się z klonem z Florydy, Acer barbatum. Pod względem wielkości i kształtu odmiany znacznie się różnią. To samo dotyczy północnego wschodu, gdzie nakłada się aż tuzin odmian klonu.
Odchodzi
Jeden członek rodziny ma konsystencję w kształcie liścia, której nie ma grupa krewnych. Liście Sweetgum są palmowe, płaskie lub w kształcie dłoni, z pięcioma, a czasem siedmioma spiczastymi płatami o ząbkowanych brzegach. Liście klonu przypominają liście sweetgum i siebie nawzajem w ich palmatowym kształcie. Płatki wielu odmian są jednak mniejsze niż środek liścia i wahają się od bardzo do lekko spiczastych. Klon japoński, którego nazwa zawiera opis kształtu liścia, Acer palmatum, znany jest z liści o głębokości od siedmiu do 11 głęboko wyciętych i widocznie ząbkowanych płatów w liściach. Liście klonu kanionowego mają ostro ścięte płaty, zgodnie z nazwą Acer grandidentatum. Liście klonu górskiego, Acer spicatum, z drugiej strony, mają płytkie płaty, bardziej widoczne w żyłach liści niż w kształcie liścia. Liście klonu jesienią zmieniają różnorodne kolory, od czerwieni po żółcie, pomarańcze i brązy.
Owoce / Nasiona
Ostateczna różnica między drzewkami klonowymi i klonowymi jest sadzona w umysłach dzieci przy pierwszym kontakcie. Dostawa nasion Sweetgum obejmuje kulki o wymiarach 1 do 1 1/4 cala zawierające wiele pojedynczych owoców, kończące się ostro zakończonymi punktami i każda zawierająca jedno lub dwa długie skrzydlate nasiona. Te brązowe „gumballs” są mocne i są w stanie przetrwać nadepnięcie. Klony samary są łatwiejsze do deptania, strąki o płaskich skrzydłach, z których każdy zawiera owoc jednoziarnisty. Auto-rotacja charakterystyczna dla upadku samarów pobudziła wiele dzieci i okazjonalnych dorosłych do zbadania ich adaptacji do lotnictwa.
