Wspólne słoneczniki (Helianthus annuus) i czarnookie Susans (Rudbeckia spp.) Można łatwo pomylić ze sobą, ponieważ obie rośliny kwitną latem z jasnożółtymi kwiatostanami zaznaczonymi pośrodku ciemnobrązowymi dyskami. Istnieje jednak wiele różnic między roślinami. Zidentyfikowanie cech każdej rośliny pozwala dowiedzieć się, jak najlepiej wykorzystać je w przydomowym ogrodzie.
kredyt: johnandersonphoto / iStock / Getty Images Czarnookie kwiaty Susan często układają się w nisko rosnące masy.Słoneczniki są większe
Słoneczniki stają się wyższe niż Susan o czarnych oczach, osiągając wysokość od 3 do 10 stóp, a niektóre odmiany rosną nawet do 16 stóp. Susan o czarnych oczach zwykle rośnie nisko i ma krzaczasty pokrój. Pospolite, czarnookie gatunki Susan, takie jak R. fulgida i R. hirta, osiągają około 3 stóp wysokości i mają podobny rozkład. Czarnookie Susans mają małe, uniesione tarcze pośrodku główek kwiatowych, a słoneczniki mają większe, bardziej płaskie dyski. Słoneczniki mają również szerokie, duże liście, które są szorstkie w dotyku i trójkątne, a czarnookie Susans mają wąskie, podłużne lub lancetowate liście.
Black-Eyed Susans może żyć dłużej
Chociaż istnieją wieloletnie słoneczniki, większość ozdobnych słoneczników ogrodowych jest jednoroczna i może być uprawiana podczas sezonu wegetacyjnego w dowolnym miejscu w amerykańskich Departamentach Rolnictwa strefy odporności od 2 do 11. Utracą się, gdy przymrozki uderzą jesienią. Czarnooki rodzaj Susan zawiera zarówno rośliny jednoroczne, jak i byliny. Typowe odmiany ogrodowe, takie jak R. fulgida i R. hirta, można uprawiać jako byliny w strefach USDA 3–9.
Słoneczniki Są Jadalne
Słoneczniki wytwarzają jadalne nasiona, które można zbierać pod koniec życia każdego kwiatostanu i spożywać na surowo lub prażone. Nasiona te przyciągają ptaki i wiewiórki, które nie są zainteresowane czarnookimi Susans. Nasiona można zbierać, odcinając główki kwiatowe, gdy grzbiety zmieniły kolor z zielonego na żółty i pozostawiając je do wyschnięcia w suchym, ciepłym miejscu. Żółte kwiatostany przypominające płatki na słonecznikach są również jadalne i można je jeść na surowo jako dodatek. R. hirta jest nie tylko niejadalny, ale może być trujący dla zwierząt gospodarskich, takich jak owce, świnie i bydło.
Black-Eyed Susans Tolerate Wind
Czarnookie Susans i słoneczniki mają podobne preferencje kulturowe, przy czym oba rosną w dobrze przepuszczalnych, wilgotnych glebach w pełnym słońcu. Czarnookie Susany są jednak tolerancyjne na silny wiatr, podczas gdy słoneczniki mają tendencję do rozwijania poszarpanych liści w wietrznych sytuacjach. Słoneczniki o wysokości ponad 3 stóp powinny być luźno przywiązane do pala, aby zapobiec ich przewróceniu. Czarnookie Susany są często zbierane razem, a nie hodowane jako osobniki, i nie mają zwyczajnego wzrostu, który nakazuje tyczenie. Wieloletnie Susans o czarnych oczach można podzielić wiosną, aby zwiększyć wigor.
