Krzewy Bayberry to twarde, odporne rośliny o przyjemnie pachnących liściach i jagodach. Amerykanie kolonialni używali jagód, aby dodać zapach do świec na specjalne okazje, takie jak Boże Narodzenie, ponieważ zbieranie i renderowanie jagód było dużą robotą. Rośliny Bayberry pochodzą z kontynentalnych Stanów Zjednoczonych i rosną energicznie wzdłuż wschodniego wybrzeża i na całym południu. Pacific Bayberry, zwany także California Wax Myrtle, pochodzi z Kanady, Waszyngtonu i Oregonu. Krzewy borówki amerykańskiej są znane pod wieloma popularnymi nazwami, takimi jak świecznik, krzew łoju, woskowina i jagoda łojowa, z których wszystkie wydają się sprawdzać jako roślina powszechnie stosowana w produkcji świec na przestrzeni wieków.
Identyfikacja
Krzak laurowy ma zwykle zaokrąglony, pionowy kształt, ale jego aromat jest prawdopodobnie najbardziej rozpoznawalną cechą. Może rosnąć do wysokości od pięciu do ośmiu stóp i nie ma środkowej łodygi - zamiast tego ma wiele gałęzi, które rozciągają się na zewnątrz i do góry. Jego owalne liście są ciemnozielone, woskowe i osiągają długość od jednego do czterech cali. Liście Bayberry nazywane są „prostymi”, co oznacza, że nie mają żadnych części ani sekcji. Zmieniają się również naprzemiennie, ponieważ nie rosną jeden liść naprzeciwko drugiego, ale naprzemiennie w dół łodygi. Krzewy są zwykle zimozielone, ale niektóre gatunki mogą stracić część, ale nie wszystkie, liści jesienią i zimą. Rośliny żeńskie wielu gatunków borówek amerykańskich wytwarzają jesienią bardzo małe, woskowate, szaroniebieskie jagody. Małe, skromne kwiaty pojawiają się na roślinach wczesną wiosną.
Siedlisko
Rosnące na ubogich, piaszczystych lub gliniastych glebach i na słonych obszarach w pobliżu oceanu, krzewy borówki amerykańskiej są niezwykle tolerancyjnymi roślinami, które mogą kwitnąć w obszarach, w których wiele roślin nie może. Z tego powodu rośliny borówki amerykańskiej nie rosną szczególnie dobrze na bogatych, dobrze nawożonych glebach ogrodowych, chociaż wydają się być roślinami, które lubią ekstremalne, ponieważ preferują także torfowiska, mokradła i mokre lasy. Rosną w obszarach wzdłuż poboczy dróg, na wydmach w pobliżu plaż środkowoatlantyckich i na starych, opuszczonych polach.
Opieka, uprawa i propagacja
Raz ustalone krzewy borówki mają się dobrze i mogą być nawet trudne do oswojenia. Zwykle rosną w grupach i tworzą doskonałe wiatrówki i żywopłoty. Krzewy borówki są nietolerancyjne dla innych roślin wokół nich, więc wszelkie rośliny, które mogłyby zostać wyciśnięte przez energiczne, rozprzestrzeniające się borówki, powinny być przenoszone lub trzymane osobno. Krzewy preferują lekką, niezapłodnioną glebę. Gdy krzaki borówki dojrzewają i odsłaniają się u podstawy, mogą wymagać bezwzględnego przycinania głównych gałęzi na wiosnę. Każdy woskowaty owoc borówki zawiera całkiem sporo nasion, które można sadzić, aby wyprodukować więcej roślin borówki. Aby nasiona kiełkowały szybciej, należy zeskrobać woskową powłokę. Jednak w naturze owoce, woskowa powłoka i wszystko spada na ziemię i ostatecznie kiełkuje. Krzewy Bayberry można również rozmnażać przez wycinanie lub dzielenie mniejszych pędów odrostów.
Apelacja w sprawie dzikiej przyrody
Ptaki uwielbiają jagody krzaka borówki. Chociaż owoce borówki nie są pierwszym wyborem jagód ptaka z powodu gorzkiego smaku, są ważnym źródłem pożywienia dla ptaków łownych, takich jak przepiórka, bażant i cietrzew, a także migrujących ptaków śpiewających, takich jak wschodnie błękitne ptaki, drozdy, ptaszniki , kiciaste titmice i niektóre dodatkowe 80 odmian ptaków. Ponieważ jagody pozostają na krzakach przez zimę, stanowią źródło składników odżywczych, gdy brakuje żywności. Krzewy służą również jako ważne sanktuaria dla gniazdujących ptaków, cietrzewów, jeleni i innych dzikich zwierząt.
Zastosowania Bayberry
Owoce krzewu borówki amerykańskiej są dobre dla ptaków, ale nie są przeznaczone do spożycia przez ludzi. Wyrenderowane jagody tworzą słodko pachnące świece, a świeżo ścięte konary z borówki leśnej tworzą aromatyczne dekoracje lub łupy na zimowe uroczystości. Dawniej zielarze używali suszonej kory borówki lub korzeni krzewu w miksturach i naparach, aby leczyć wiele dolegliwości, od bólu gardła po infekcje. Współcześni zielarze wciąż uważają krzak borówki amerykańskiej za posiadający wysoce terapeutyczne właściwości.
