Jeśli chcesz śliwy (Prunus spp.) w ogrodzie rodzimych roślin będziesz musiał znosić kolce, ponieważ dzikie śliwki mają kolczaste gałęzie - w tym tę, którą najprawdopodobniej spotkasz - amerykańską dziką śliwkę (Prunus americana).
Amerykańska dzika śliwka
Dzika amerykańska śliwka jest szeroko rozpowszechniona w Stanach Zjednoczonych, gdzie rośnie w strefach USDA od 3b do 8. Rośnie od 15 do 18 stóp wysokości i od 12 do 18 stóp szerokości, z kolczastymi gałęziami wyrastającymi z wielu pni lub kęp łodyg. Pokazuje białe kwiaty wiosną i daje śliwki o szerokości 1/2 cala, które dojrzewają z czerwonego na żółty. Ptaki lubią śliwki i można je zrobić z galaretek.
Śliwka Chickasaw
Śliwka Śliwkowa (Prunus augustifolia), zwana czasem śliwą, śliwą zwyczajną lub wiśnią górską, rośnie od 3 do 10 stóp wysokości, tworząc na wolności rozległe kolczaste zarośla. Rośnie z wieloma łodygami z gałęziami, które mają czerwonawo-brązową korę i daje żółte, pomarańczowe lub czerwone śliwki o szerokości 1 / 4- do 1/2 cala o cienkiej skórze. Śliwki mogą być gorzkie, chociaż czasami są spożywane świeże lub używane do wyrobu dżemu, galaretki i wina. Śliwka zwyczajna jest szeroko rozpowszechniona na piaszczystych preriach i rośnie w strefach USDA od 6a do 9b.
Śliwka Flatwoods
Śliwa Flatwoods (Prunus umbellata) rośnie od 12 do 20 wysokości i jest równie szeroki, dając suche, twarde, fioletowe śliwki wśród opadających, kolczastych gałęzi. Śliwki o szerokości od 1/2 do 1 cala, uwielbiane przez ptaki, są cierpkie na słodkie. Na wiosnę nosi efektowne kremowobiałe lub szare kwiaty. Występuje naturalnie w południowo-zachodnich Stanach Zjednoczonych, rośnie w strefach USDA od 8a do 9b.
Śliwka Kanady
Śliwka kanadyjska (Prunus nigra), zwana także śliwką Princess Kay, jest dziką śliwką, która rośnie na wysokości od 15 do 20 stóp i szerokości od 12 do 15 stóp w południowych częściach wschodnich prowincji Kanady oraz w górach na południe wzdłuż wschodniego wybrzeża do Gruzji. Rośnie w strefach USDA od 3 do 9, ma kolce na gałęziach, które dorastają do około 2 cali długości. Jest uprawiany przede wszystkim z powodu pachnących białych kwiatów z podwójnymi rzędami płatków, które stają się różowe, gdy dojrzewają na wiosnę. Jego wydajność śliwek jest znikoma, chociaż można je jeść świeże lub przerabiać na wino, galaretki i dżemy.
Szoruj śliwkę
Zagrożona śliwka szorująca (Prunus genikuluje) pochodzi z obszarów środkowej Florydy w strefach USDA 9a i 9b. Ma sękaty pień z zygzakowatymi gałęziami z cierniami na końcach. Daje gorzkie, czerwonawo-fioletowe śliwki o długości około cala. W 2008 r. Pozostało mniej niż 100 tych drzew.
