Kukurydzę można uprawiać w przydomowym ogrodzie, chociaż często wymaga dużo miejsca i zawsze wymaga więcej niż jednej rośliny, aby mogła pomyślnie rosnąć. Rośliny kukurydzy muszą zapylać się nawzajem, aby stać się płodnymi. Korzystają z tego, że są sadzone blisko siebie, aby zachęcić do lepszego nawożenia, a tym samym obfitszych zbiorów. Kiedy pojawiają się frędzle rośliny kukurydzy, roślina wchodzi w fazę nawożenia.
Kukurydza jest gotowa do zbioru, gdy osiągnie etap dojenia.Jedwab
Jedwab to etap, w którym frędzle lub jedwab kukurydziany wyłaniają się z kłosów kukurydzy. Zwykle dzieje się to około 55 do 66 dni po wyjściu sadzonki kukurydzy z ziemi. Na tym etapie roślina kukurydzy jest gotowa do zapylenia. Pyłek z górnego pręcika rośliny kukurydzy miesza się z jedwabiami z kłosów kukurydzy, aby nawozić kukurydzę. Im więcej nawozów zostanie zapłodnionych, tym więcej ziaren będzie na ucho.
Pęcherze
Pęcherze to kolejny etap rozwoju kukurydzy. Po zapyleniu ziarno zaczyna tworzyć się w uszach kolby kukurydzy. Kolba będzie prawie w pełnym rozmiarze, a jedwabie ucha zaczną ciemnieć i wysychać. Ten etap rozpoczyna się około 12 dni po wystąpieniu zapylenia.
Dojenie
Dojenie jest etapem, w którym kłosy kukurydzy są gotowe do zbioru. Ten etap zwykle występuje około 20 dni po jedwabiu lub nawożeniu kukurydzy. W tym momencie jądra zaczną żółknąć na zewnątrz i będą zawierać cieknący, mleczny płyn w środku. Jądra będą prawie w pełni wyhodowane i będą miały poziom wilgotności 80 procent.
Wgniecenia
Wgniatanie to proces, który zachodzi w przypadku ziaren kukurydzy, jeśli uszy zostaną pozostawione na roślinie po przejściu etapu dojenia. Gdy poziomy skrobi rosną w każdym ziarnie kukurydzy, na górze każdego jądra pojawi się wgniecenie. Po 36 dniach od zapłodnienia lub jedwabiu jądra prawie w całości zostaną wgniecione lub w trakcie wgniatania. Jest to jeden ze sposobów suszenia kukurydzy na roślinie.
