Kotły nie są podgrzewaczami wody, ale są podobne, a jeśli chodzi o utrzymanie wody o stałej temperaturze, działają w ten sam sposób. Główną różnicą między kotłem a podgrzewaczem wody jest to, że kocioł jest częścią układu o zamkniętej pętli. Zazwyczaj dostarcza ciepłą wodę lub parę do systemu ogrzewania podłogowego lub promiennikowego. W przeciwieństwie do podgrzewacza wody, który jest napełniany zimną wodą za każdym razem, gdy używasz ciepłej wody, kocioł cyrkuluje tę samą wodę raz za razem, podgrzewając ją w razie potrzeby, aby utrzymać temperaturę potrzebną do utrzymania domu w cieple.
Kotły gazowe, podobnie jak gazowe podgrzewacze wody, muszą cyklicznie włączać i wyłączać się, aby utrzymać stałą temperaturę. W tym celu wiele z nich ma stojące światło pilotujące, a tam, gdzie jest pilot, zawsze jest termopara. Funkcja termoelementu kotła jest taka sama jak w przypadku podgrzewacza wody lub termoelementu pieca i jest prosta, ale ważna. Mówi, że zawór gazu pozostaje otwarty, gdy pilot świeci.
Termopara kotła jest urządzeniem zabezpieczającym
Podobnie jak podgrzewacz wody lub termopara grzejnika pokojowego, podstawową funkcją termopary kotła jest odcięcie zaworu gazowego, gdy pilot zgaśnie. Gdyby termopara nie istniała, a zawór gazowy pozostawał otwarty, niespalony gaz gromadziłby się wokół zespołu palnika i ostatecznie wlatywał do pomieszczenia, stwarzając ryzyko pożaru i wybuchu. Termopary można znaleźć tylko w urządzeniach z pilotami stojącymi. Wielu producentów zastąpiło stojących pilotów zapłonami elektronicznymi, które zapalają gaz przy każdym otwarciu zaworu. Urządzenia z tymi iskiernikami nie potrzebują termopary.
Zasada działania termoparowania
Termopara jest zasadniczo czujnikiem temperatury, który jest w stanie wytworzyć małe napięcie. Może to zrobić z powodu efektu Seebecka odkrytego w 1821 r. Przez fizyka Thomasa Johanna Seebecka. Odkrył, że dwa odmienne metalowe druty generowały napięcie między nimi, gdy były połączone na jednym końcu, a ten koniec był podgrzewany do znacznie wyższej temperatury niż na drugim końcu.
Druty w termoparach kotłowych są zwykle stopami niklu i chromu oraz niklu i aluminium. Stopiony koniec jest umieszczony wewnątrz lub tuż nad płomieniem pilotującym, a pozostałe końce drutów są przymocowane do czujnika napięcia, który steruje zaworem gazowym. Gdy pilot jest włączony, a napięcie między drutami rośnie, przez zawór przepływa niewielki prąd, sygnalizując, że sterownik zaworu pozostaje otwarty. Prąd ten zatrzymuje się, gdy pilot gaśnie, a zawór zamyka się.
Rozwiązywanie problemów z termoparą
Za każdym razem, gdy uruchamiasz pilota stojącego, musisz ręcznie nacisnąć zawór gazu na 10 do 20 sekund, aby dać termoelementowi czas na rozgrzanie i zacząć wytwarzać wystarczającą ilość prądu, aby utrzymać zawór gazu otwarty. Jeśli pilot nie pozostanie zapalony bez względu na to, jak długo naciskasz regulator gazu, termopara może się zużyć. Możesz przetestować jeden, odłączając go od zaworu gazowego i mierząc napięcie między przewodnikami. Powinieneś uzyskać odczyt około 40 miliwoltów, gdy płomień kontrolny jest włączony. Odczyt poniżej 25 miliwoltów wskazuje, że termopara jest zła i należy ją wymienić.
Przed przeprowadzeniem tego testu sprawdź płomień pilota. Powinien mieć około cala wysokości i przeważnie niebieskiego. Jeśli jest mały i głównie żółty, wyczyść rurkę pilotową i spróbuj ponownie uruchomić urządzenie. Powinieneś również sprawdzić pozycję sondy termopary. Powinien znajdować się bezpośrednio nad płomieniem. Jeśli z jakiegoś powodu się poruszył, zmień położenie.
