Wytrzymałość na rozdarcie to siła potrzebna do zerwania konkretnego obiektu do pobierania próbek i kontynuowania go w osi pionowej. Zazwyczaj stosowana do badania folii z tworzywa sztucznego, arkuszy z tworzyw sztucznych i innych wyrobów gumowych, wytrzymałość na rozdarcie jest obliczana przez siłę (w niutonach) podzieloną przez grubość (w milimetrach, centymetrach, calach itp.): Wytrzymałość na rozdarcie = F / t
Większość firm, które przeprowadzają testy wytrzymałości na rozdarcie, używa maszyn, w których łzy są wykonywane przy określonych poziomach siły przy różnych grubościach próbek, aby upewnić się, że spełniają one wymagania stawiane produktowi.
Krok 1
Określ ilość siły. Powinno to być standardową miarą Newtonów. (Siła jest obliczana przez pomnożenie masy przez przyspieszenie, F = ma.)
Na przykład: Siła = 28,5 N.
Krok 2
Określ grubość użytej próbki. Może to być w milimetrach (mm), centymetrach (cm), calach (calach), metrach (m) itp.
Na przykład: t = 7,2 mm
Krok 3
Podziel wielkość siły przez grubość próbki. Wynik będzie mierzony w niutonach na jednostkę grubości.
Na przykład: 28,5 N / 7,2 mm = 3,9583 N / mm
