Pomimo powszechnego rozpowszechnienia w dużej części Ameryki Północnej, jaskier zwyczajny, Ranunculus acris, nie jest rodzimą rośliną. Ten znany gatunek, znany również jako jaskier łąkowy lub jaskier wysoki, pochodzi z Europy i Azji. Ma długi okres kwitnienia, a jaskier generuje atrakcyjny, znajomy żółty kwiat, ale jest potencjalnie toksyczny dla wypasanych zwierząt.
Jaskier zwykle kwitnie od wiosny do końca lata.Ramy czasowe i wpływ na kwitnienie
Okres kwitnienia jaskieru rozpoczyna się w maju i trwa do sierpnia. Jaskier pospolity to roślina wieloletnia, która wraca i kwitnie z roku na rok. Pąki kwiatowe zaczynają się rozwijać późnym latem ubiegłego roku, zauważa Departament Rolnictwa USA ds. Ochrony zasobów naturalnych. Łagodna zima w chłodniejszych częściach zasięgu rośliny, na obszarach takich jak części Kanady i Stanów Zjednoczonych w strefach 3 i 4 odporności roślin USDA, sprzyja rozwojowi tych pąków kwiatowych. Większość roślin generuje około czterech kwiatów, ale zwiększa się to, gdy gleba jest wyjątkowo żyzna lub gdy w pobliżu nie ma konkurencji ze strony innych roślin. Zwykłe jaskry w uprawie wydają kwiaty w pierwszym roku, a te, które występują naturalnie, czasami nie kwitną nawet przez 10 lat.
Więcej Butter Bloom Bloom Times
Niektóre inne gatunki jaskierów o dużych rozkładach w Ameryce Północnej mają nieco inne okresy kwitnienia niż zwykły jaskier. Jaskier nerkowy, Ranunculus abortivus, kwitnie od kwietnia do sierpnia, zaczynając wcześniej i kończąc kwitnienie również wcześniej. Jaskier bagienny, Ranunculus septentrionalis, zaczyna kwitnąć w kwietniu, a kończy w lipcu. Bulwiasty jaskier Ranunculus bulbosus kwitnie od kwietnia do czerwca.
Opis
Wysoki jaskier rośnie nawet na trzy stopy, a łodygi wyrastają z włóknistych systemów korzeniowych. Łodygi są owłosione i puste, z liśćmi u podstawy. Pędy często tworzą rozgałęzioną sieć, gdy rosną, z pięciopłatkowymi żółtymi kwiatami na szczytach. Kwiaty Jaskier, o szerokości jednego cala, mają woskowy wygląd. Ten błyszczący fornir jest wynikiem wyspecjalizowanej warstwy komórek pod powierzchnią płatków, stwierdza National Audubon Society Field Guide to Wildflowers.
Geografia i warunki uprawy
W niewielu stanach brakuje tej rośliny, która w niektórych miejscach ma reputację szkodliwego chwastu. W Teksasie, Oklahomie, Nebrasce, Arkansas, Luizjanie, Kolorado i Arizonie nie ma wspólnych jaskierów. Gatunek rośnie na zaniepokojonych obszarach, wzdłuż poboczy dróg, na łąkach i na starych, opuszczonych polach. Jako narzędzie do kształtowania krajobrazu najlepiej sprawdzają się w obszarach naturalizowanych, w których można oglądać grupowo jaskrawożółte kwiaty bez obawy o ich wpływ na trawnik. Zwykły jaskier sprawdza się najlepiej tam, gdzie gleba jest kwaśna, rozprzestrzenia się przez nasiona, tworząc duże kolonie.
