Ekosystem definiuje się jako społeczność zwierząt, roślin i mikroorganizmów, które przeżywają i oddziałują na siebie w tym samym środowisku. Ekosystemy mogą być małe i duże. Jednym z przykładów jest ekosystem leśny zamieszkany przez żywe stworzenia współistniejące z fizycznymi czynnikami środowiska, takimi jak temperatura, światło słoneczne i tlen. Ekosystem leśny zależy od dostępności głównych zasobów do rozwoju.
Ilustracja leśna podłogaBaldachim lasu
Baldachim lasu jest ważną cechą ekosystemu leśnego. Dotyczy górnej części społeczności drzew lub koron roślin. Baldachim lasu służy jako interfejs między atmosferą a lądem. Baldachim jest także górnym siedliskiem innych organizmów biologicznych w ekosystemie leśnym. W większości składa się z dużych drzew. Struktura drzewostanu leśnego nie jest taka sama w każdym ekosystemie leśnym, ponieważ zależy od dostępności składników pokarmowych, rozmieszczenia drzew i różnic w gatunkach biologicznych. Ponad połowa gatunków roślin występuje w ekosystemie leśnym, więc różnorodność biologiczna jest największa w koronach drzew. Większość organizmów jest w stanie przetrwać w koronie leśnej, ponieważ jest bezpośrednio narażona na działanie promieni słonecznych i wody deszczowej.
Ściółka
Dno lasu jest najbardziej charakterystyczną cechą ekosystemu leśnego. Składa się z opadłych liści, łodyg, gałązek, gałęzi i kory na powierzchni gleby. Dno lasu zawiera także substancje organiczne i nieorganiczne. Wiele żywych organizmów, takich jak grzyby, bakterie i inne mikroorganizmy, zamieszkuje dno lasu. Jest bogaty w składniki odżywcze i mineralne. Dno lasu odgrywa znaczącą rolę w przekazywaniu składników odżywczych w cyklu życia ekosystemu leśnego. Z czasem większość węgla i energii z ekosystemu leśnego jest dodawana do dna lasu. Większość składników pokarmowych ekosystemu leśnego pochodzi z dna lasu z powodu rozkładu substancji organicznych.
Gleba leśna
Gleba jest cechą ekosystemu leśnego, na którą wpływ mają zmiany klimatu, geologii, ilości opadów i roślinności. Gleba lasów umiarkowanych jest bardziej żyzna, ponieważ liście drzew opadają na ziemię każdej jesieni. Ściółka przyczynia się do powstawania warstw materiału organicznego w glebie leśnej. Stare liście stają się źródłem pożywienia dla bakterii i grzybów. Organizmy te ułatwiają rozkład liści i innych materiałów organicznych. Rozkład wzbogaca glebę leśną, ponieważ zapewnia więcej składników odżywczych dla żywych drzew i roślin w ekosystemie leśnym. Jednak gleba w tropikalnych lasach deszczowych ma słabą jakość z powodu ulewnych deszczy. Ciągły deszcz erozuje i rozpuszcza składniki odżywcze w glebie, zanim drzewa będą mogły z nich skorzystać.
