Termin wapień obejmuje kilka form skał osadowych składających się głównie z węglanu wapnia. Wapień może tworzyć się z procesów chemicznych inicjowanych przez duże populacje glonów lub może tworzyć się, gdy skorupy stworzeń wodnych i organizmów jednokomórkowych tworzą gęstą warstwę. Skala twardości z 1812 r. Niemieckiego mineraloga Fredericha Mohsa powiązała wynik twardości z 10 pospolitymi minerałami, z diamentami ocenianymi jako najtwardszy, przy 10, i najmniej twardym talkiem, przy 1. Minerały o większej liczbie mogą zarysować dowolny minerał o niższej liczbie, i niższe liczby nigdy nie mogą porysować minerału o wyższym numerze.
Woda przecina wapień, tworząc głębokie wąwozy.Kreda
Kreda, rodzaj wapienia, tworzy białe skały Dover.Uformowany z zagęszczonych warstw starożytnych kokolitów i pozostałości foraminifera miękki biały minerał ma wartość 1 w skali twardości Mohsa. Wiele największych na świecie złóż kredy zaczęło formować się do 65,5 miliona lat temu w okresie kredy. Najbardziej widoczne teraz w White Cliffs of Dover, nowoczesny przemysł wykorzystuje miękki wapień jako nawóz i wypełniacz w wielu produktach komercyjnych.
Wapień karboński
Wapień karpiowy przybiera formę albo drobnoziarnistego mułu kalcytowego w starożytnych płytkich morzach, albo wapienia półksiężyca. Półki wapienne tworzą się z warstw pokruszonego korala. Oba znajdują zastosowanie w przemyśle jako mocne kamienie do użytku na drogach, cemencie i architekturze. Skrytki wapienne z różnych lokalizacji mogą mieć różne stopnie twardości. F.G. Bell doniósł w „Biuletynie inżynierii, geologii i środowiska”, że wapień karboński konsekwentnie ocenia się jako twardszy i mocniejszy niż wapień magnezowy, gorszy wapień oolityczny i wielki wapień oolityczny.
Martwica
Głazy w Salton City w Kalifornii pokazują złoża tufów.Tuf tworzy się chemicznie, ponieważ naturalne wody źródlane osadzają węglan wapnia na otaczających powierzchniach skalnych. Starożytni architekci używali gąbczastego, lekkiego minerału na zewnętrznej stronie budynków w Rzymie i sklepionych sufitach europejskich katedr. W zależności od dokładnego minerału, tufa zajmuje 3,5 do 4 w skali Mohsa. Gdy tufa zagęszcza się, tworzy trawertyn.
Trawertyn
Trawertyn, zwany także meksykańskim onyksem, tworzy się w pobliżu naturalnych źródeł. Gdy węglan wapnia gromadzi się i krystalizuje z biegiem lat, małe rośliny i zwierzęta rosną i giną na swojej powierzchni, tworząc małe puste kieszenie w skale. Trawertyn zbliża się do 4 lub 5 w skali Mohsa, w zależności od dokładnego okazu mineralnego. Właściciele domów często używają trawertynu do układania płytek podłogowych lub ścieżek ogrodowych, pomimo faktu, że miękkość kamienia często prowadzi do zniszczonej ścieżki wzdłuż wspólnych dróg.
