kredyt: Vintage AdventuresBenjamin Franklin odwiedzał Anglię latem 1758 r. I, jak większość ludzi w czerwcu, szukał ulgi od upału. Wraz z profesorem chemii z Cambridge spędził kilka dni eksperymentując z systemem, w którym eter, gdy wyparuje, może schłodzić otaczający go obszar. Napisał do przyjaciela o wynikach eksperymentu:
„Lód narastał aż do zakończenia eksperymentu, kiedy pojawił się na całej kuli prawie ćwierć cala, z pewną liczbą małych łopatek skierowanych na zewnątrz. Z tego eksperymentu można zobaczyć możliwość zamrożenia człowieka na śmierć w ciepły letni dzień, gdyby miał stanąć w przejściu, które wiał silny wiatr. ”
Benjamin Franklin nie był pierwszą osobą, która wpadła na pomysł, że parowanie można przekształcić w system chłodzenia, a na pewno nie był pierwszą osobą, która zmierzyła się z upalnym letnim dniem i pomyślała: „Musi być jakiś sposób mniej się pocić. ” Dowody przemieniania wody, wiatru i lodu w zimne powietrze istnieją w historii starożytnego Egiptu, średniowiecznego Iranu i VII wieku w Chinach. Tak długo, jak ludzie mają pomysły, niektóre z nich koncentrują się na utrzymaniu chłodu.
Przez większą część XIX wieku w Ameryce wielkoskalowy system chłodzenia był fantazją. Sklepy, teatry i fabryki ograniczały się do tych samych opcji, z których korzystali ludzie w domu - nie zakrywali okien w upalne dni, trzymali się nisko nad ziemią (ponieważ wzrasta temperatura) i zatrudniali fanów, gdziekolwiek i kiedykolwiek było to możliwe. W latach 50. XIX wieku lekarz z Florydy, John Gorrie, wynalazł system chłodzenia wykorzystujący topienie lodu, ale zmarł, zanim zdążył uzyskać znaczne wsparcie finansowe.
źródło: Wikimedia CommonsKlimatyzacja, jaką znamy, była pomysłem Willisa Carriera, nowojorskiego inżyniera pracującego w Buffalo Forge Company. Wynalazek przewoźnika, w przeciwieństwie do wcześniejszych prób chłodzenia dużych przestrzeni, zastosował kombinację wody, zimnych wężownic i czynników chłodniczych (zwykle amoniaku, propanu i innych toksycznych i łatwopalnych substancji) nie tylko do chłodzenia pomieszczeń, ale także do regulacji wilgotności - nie właśnie chłód powietrze, argumentował Carrier sytuowany to.
kredyt: Wikimedia Commons Willis Carrier, wynalazca nowoczesnej klimatyzacji, w 1915 r.Początkowo klimatyzacja była w dużej mierze instalowana w pomieszczeniach przemysłowych - nie tyle po to, by ochłodzić pracowników, ale po to, aby zapobiec przegrzaniu produktów wytwarzanych w amerykańskich fabrykach. W latach dwudziestych nowojorskie kina wykorzystały pomysł, że klimatyzacja może zwiększyć zyski: ludzie mogą nie być w stanie pozwolić sobie na klimatyzację w domu, ale nikiel na godzinę w lodowatym powietrzu w upalny sierpniowy dzień wydawał się okazją.
W latach 50. amerykańskie gospodynie domowe sprzedawały klimatyzację nie tylko jako luksus, ale jako coś, co faktycznie ułatwiłoby utrzymanie domu. W Air-Conditioning America: Engineers and the Controlled Environment, 1900-1960Gail Cooper pisze, że na początku lat 50 Dom piękny opowieść o zaletach klimatyzacji wskazała, że w domu z klimatyzacją „okna nie są otwierane, brud miejski i hałasy są na zewnątrz”. Reklamy dotyczące klimatyzacji, takie jak film promocyjny z lat 50., wyglądały jak reklamy innych innowacyjnych rozwiązań z połowy wieku, takich jak pralki i zmywarki - ekstatyczne gospodynie domowe, zachwycone tym, że ich życie poprawia się dzięki magii technologii. W 1953 r. Sprzedano ponad milion urządzeń klimatyzacyjnych.
W latach siedemdziesiątych niezgrabne urządzenia okienne zaczęły wypaść z mody na rzecz centralnej klimatyzacji. Tak czy inaczej, większość amerykańskich domów (prawie 90 procent, według niektórych badań) ma jakąś konfigurację klimatyzacji - naprawdę zimny i zimny świat.
