Gdy węgiel jest związany z trzema cząsteczkami tlenu w procesie polimeryzacji kondensacyjnej, powstały produkt jest materiałem poliwęglanowym. Poliwęglany zostały po raz pierwszy opracowane w 1898 r. Przez niemieckiego chemika Alfreda Einhorna, a dalsze badania istniały do 1930 r., Kiedy to materiał został odrzucony. Według The Plastics Web poliwęglan zaczął zyskiwać na popularności dopiero w połowie lat 50., kiedy General Electric ponownie wprowadził ten materiał.
Wady produkcyjne
Produkcja poliwęglanu wymaga wysokich temperatur przetwarzania, co powoduje, że jego produkcja jest bardziej kosztowna, zgodnie z The Plastics Web. W konsekwencji cena poliwęglanu przewyższa cenę standardowej żywicy z tworzywa sztucznego akrylonitryl-butadien-styren (ABS). Również poliwęglan jest podatny na degradację, gdy jest wystawiony na działanie urządzeń przetwórczych przez dłuższy czas.
Odporność chemiczna
Według PolymerTechnology & Services, LLC, poliwęglan ma tylko dobrą odporność na chemikalia. Z powodu tego niższego współczynnika odporności poliwęglan pogarsza się pod wpływem wielu rozpuszczalników organicznych.
Trwałość
Zgodnie z The Plastics Web materiał z poliwęglanu wykazuje wrażliwość aromatyczną lub jest podatny na pochłanianie zapachów. Chociaż poliwęglan ma wysoką udarność w porównaniu do ABS, polichlorku winylu (PVC) lub akrylu, podlega pękaniu naprężeniowemu.
