Trzcina cukrowa to podzwrotnikowa / tropikalna trawa, która pochodzi z Papui, Nowej Gwinei i rozprzestrzenia się w Azji Południowo-Wschodniej, Indiach, basenie Morza Śródziemnego, na Karaibach, na Hawajach i w południowych Stanach Zjednoczonych z powodu migracji ludzi i handlu niewolnikami. W wyniku migracji powstały również hybrydowe rośliny trzciny cukrowej. Sok z łodygi trzciny cukrowej jest bardzo ceniony i stanowi źródło 70 procent cukru na świecie. Ma również największą liczbę kalorii na jednostkę powierzchni w każdej roślinie.
Co to jest trzcina cukrowa?Części trzciny cukrowej
Trzcina cukrowa składa się z łodyg, liści i systemu korzeniowego. Łodyga zawiera sok używany do produkcji cukru i jest podzielona na segmenty zwane stawami. Każde złącze ma węzeł (pasmo) i międzywęźle (obszar między węzłami). Liście są przymocowane do węzła. Długość i średnica stawów i szypułek różnią się w zależności od gatunku trzciny cukrowej. System korzeniowy u podstawy rośliny zakotwicza trawę w glebie i pobiera wodę i składniki odżywcze z ziemi. Jeśli górna część trzciny cukrowej zostanie przecięta, ale korzenie pozostaną nienaruszone, roślina odrośnie od miejsca, w którym została wycięta. Dorastanie rośliny może potrwać od sześciu do 24 miesięcy.
Zbieranie trzciny cukrowej
Trzcina cukrowa jest zbierana, gdy osiągnie dojrzałość oraz w porze suchej danej plantacji trzciny cukrowej. Czas zbiorów może trwać od 2,5 miesiąca do 11 miesięcy. Kombajny (ludzie lub maszyny) ścinają łodygi i pozostawiają korzenie, aby odrosły na następny sezon, zbierają łodygi i ładują je na ciężarówkę lub wagon kolejowy w celu transportu do zakładu przetwórczego.
Podstawowe zastosowanie trzciny cukrowej
Trzcina cukrowa służy głównie do produkcji cukru. Ponieważ wykorzystuje się go do 70% światowej podaży cukru, wiele gatunków trzciny cukrowej zostało wyhodowanych w celu uzyskania wysokiej wydajności. W 2003 r. W samych Indiach wyprodukowano 289 milionów ton trzciny cukrowej.
Przetwarzanie trzciny cukrowej w cukier
Do produkcji cukru potrzebny jest sok z trzciny cukrowej. Sok jest ekstrahowany w fabrykach, w których większe wałki kruszą łodygi trzciny cukrowej. Sok jest oddzielany od zmiażdżonych łodyg do czyszczenia. Producenci cukru oczyszczają sok za pomocą wapna gaszonego, który osadza brud i inne cząsteczki zawieszone w soku. Czysty sok jest następnie gotowany, aż stanie się syropem. Syrop jest następnie przenoszony na inną patelnię, gdzie woda jest całkowicie zagotowana do momentu, w którym mogą wzrosnąć kryształy cukru. Po utworzeniu się kryształów cukru, mieszanina ciecz / ciało stałe jest odwirowywana w celu ich rozdzielenia. Oddzielone kryształy cukru są lepkie i brązowe. Te surowe kryształy są następnie wysyłane do rafinerii, zanim zostaną sprzedane na rynku. Pozostały sok jest sprzedawany jako melasa.
Inne zastosowania trzciny cukrowej
Wraz z produkcją cukru korzenie i łodygi trzciny cukrowej są stosowane w leczeniu infekcji skóry i dróg moczowych. Jeden środek ludowy łączy sok z trzciny cukrowej z suchym imbirem, aby zatrzymać czkawkę, inny wykorzystuje równe części cukru i żółtego mydła do leczenia wrzodów. Trzcina cukrowa jest również wykorzystywana do przygotowania wielu przemysłowych chemikaliów, a także produktów do usuwania włosów, eksfoliatorów skóry i mydła. Wreszcie jest używany do produkcji wielu napojów alkoholowych, octu, rozpuszczalników do czyszczenia i papieru.
