Kompozytowe deski tarasowe, dostępne na rynku od wczesnych lat 90., nie mają długiej historii. Niemniej jednak dostępne obecnie są znacznie trwalsze i bardziej odporne na zużycie niż oryginały. Skład niewiele się zmienił - większość producentów wciąż wytwarza je z pyłu drzewnego i recyklingu lub pierwotnego plastiku. Różnica polega na tym, że nowoczesne deski są zakryte, co oznacza, że są pokryte folią z tworzywa sztucznego, która zapobiega pogorszeniu się wilgoci. Płyty kompozytowe wyglądają bardzo podobnie do płyt z czystego PCV, ale nie są takie same. Płyty PCV wytrzymują dłużej, ale są droższe i mniej przypominają prawdziwe drewno.
Co zawiera płyta kompozytowa?
Firma Trex po raz pierwszy wprowadziła deski kompozytowe na początku lat 90. i sprzedała je jako produkt ekologiczny. Firma wykorzystała trociny i zrębki z recyklingu pochodzące z tartaków, fabryk podłóg i sklepów stolarskich i połączyła je z ziarnami plastiku uzyskanymi z przetworzonych butelek i innych wyrzucanych przedmiotów. Łącznie zrębki i plastik stanowiły 95 procent materiału w deskach kompozytowych. Pozostałe 5 procent to barwniki i spoiwa.
Ich podstawowa formuła jest nadal stosowana przez wielu producentów, którzy sprzedają te płyty dzisiaj, chociaż niektóre zastępują pierwotne tworzywa sztuczne, gdy materiał z recyklingu nie jest łatwo dostępny. Nie ma znaczącej różnicy w wydajności między tymi materiałami, ponieważ tworzywo sztuczne jest mielone na małe cząstki przed użyciem. Producenci różnią się również wielkością zrębków, których używają. Drobny proszek drzewny tworzy najbardziej stabilne deski, ale jest droższy niż grubsze wióry i trociny, które często się stosuje.
Proces produkcyjny
Producenci desek kompozytowych stosują jeden z dwóch różnych procesów do produkcji desek tarasowych. Jednym z nich jest wytłaczanie, w którym pulpa drzewna / plastikowa jest podgrzewana do momentu stopienia tworzywa sztucznego, a następnie przetłoczenia przez otwór o przekroju poprzecznym deski tarasowej 2 na 6. W drugim procesie surowiec wlewa się do formy. Wzór słojów drewna jest wytrawiany na powierzchni każdej deski, zanim stwardnieje.
Capping rozwiązuje wczesne problemy
Deski kompozytowe pierwszej generacji były dalekie od ideału, a Trex musiał rozstrzygnąć pozew zbiorowy wniesiony przez konsumentów, którzy skarżyli się na ich skłonność do uprawy pleśni. Stało się tak, ponieważ deski wchłaniały wodę, co również powodowało ich pęcznienie. Problemy te zniknęły w 2009 r., Kiedy proces współwytłaczania - lub ograniczenia - stał się głównym nurtem. Pokryte deski są pokryte twardą warstwą plastiku PCV, który uszczelnia je i wzmacnia. Płyty capped są jakościowo podobne do płyt z czystego PCV, ale ponieważ mają rdzenie wykonane z materiałów pochodzących z recyklingu, są tańsze i powodują mniejszy ślad węglowy.
„Zielony” materiał budowlany?
Nie ma wątpliwości, że produkcja płyt kompozytowych jest procesem przyjaznym dla środowiska. Zrębki i większość plastiku poddawana jest recyklingowi i w przeciwnym razie trafiłaby na wysypisko śmieci. Ponadto producenci zwykle pozyskują je z pobliskich źródeł, co zmniejsza energię potrzebną do transportu materiałów.
Ekolodzy zauważyli, że same płyty kompozytowe nie mogą być poddane recyklingowi, a po upływie ich 20–30-letniego okresu użytkowania ostatecznie zapychają składowiska. W rzeczywistości deski kompozytowe można przekształcić w wiele przedmiotów codziennego użytku, takich jak skrzynie narzędzi, podkładki i szyny homara. Jednak gdy materiał kompozytowy trafi na wysypisko, rozkłada się bardzo powoli i może pozostawać tam przez wieki, powoli uwalniając plastikowe granulki do gleby.
