Wszystkie żywe organizmy powstają z jednostek zwanych komórkami. Wszystkie komórki zawierają DNA, aby utworzyć inne komórki. Komórki są półprzepuszczalne, co oznacza, że pozwalają niektórym substancjom przedostać się przez błonę i uniemożliwiają dostęp innym. Komórki roślinne są nieco bardziej złożone. Mają wewnętrzne podsekcje zwane organellami i mikrowłóknami, które tworzą cytoszkielet w jądrze atomowym związanym z błoną zawierającą DNA. Niewykorzystane cukry w roślinach są przechowywane jako skrobia. Skrobia jest uważana za złożony cukier.
Jak rośliny przechowują nadmiar cukru?Rośliny, komórki i skrobia
Ściana komórki
Ściana komórkowa rośliny ma barierę, na którą naciska błona i którą wykorzystuje do utrzymania sztywnej struktury. Wewnątrz rośliny nadmiar cukru jest magazynowany jako skrobia. Skrobie są uznawane za główny składnik żywności spożywanej przez ludzkie ciało, która może być wykorzystywana jako energia lub magazynowana jako tłuszcz. Podobnie roślina wykorzystuje te skrobie jako przechowywane źródła żywności. W łodygach drzewiastych skrobia jest również przechowywana do późniejszego wykorzystania jako energia. Drzewa są znane z tego, że wytwarzają cukier poprzez fotosyntezę; niewykorzystany cukier jest transportowany przez łyk, przechowywany w pniu lub korzeniach jako skrobia, a następnie zamieniany z powrotem w cukier, aby ponownie wykorzystać go jako energię na początku nowej wiosny.
Glukoza
Jednostki glukozy w roślinach są połączone liniowymi wiązaniami. Ilekroć rośliny potrzebują energii do pracy komórkowej, hydrolizują zgromadzoną skrobię, uwalniając podjednostki glukozy. Strategicznie rozgałęziony polimer glukozy stosowany w tym procesie jest znany jako amylopektyna; i amyloza tworzą dwa główne składniki skrobi. Sama skrobia składa się w co najmniej 70% z amylopektyny, co stanowi większość rośliny wykorzystywanej do magazynowania energii.
