Jako nietłukący się i wszechstronny stojak na szkło, polimetakrylan metylu (PMMA) - powszechnie znany jako pleksi lub akryl - stał się nieocenioną i prawie niezniszczalną częścią kultury.
Historia
Komercyjna produkcja szkła akrylowego rozpoczęła się w 1936 roku. Jednym z pierwszych zastosowań, jak donosi eplastics.com, było wykonanie szyb samochodowych podczas II wojny światowej. Akryl był kuloodporny i był w stanie wytrzymać ekstremalne prędkości wiatru. Po podgrzaniu można go łatwo uformować w kształty pasujące do konstrukcji okien samolotów.
Odporność na uderzenia
W większości zastosowań akryl jest nietłukący z „sześciokrotnie do 17 razy większą odpornością na uderzenia niż zwykłe szkło”, informuje rplastics.com, który jest w stanie wytrzymać uderzenie ściskające równe 18 000 funtów na cal kwadratowy (psi). Akryl pęknie, jeśli zostanie poddany działaniu siły przekraczającej tę miarę, ale „rozpadnie się na duże stosunkowo tępe krawędzie, które rozpraszają się z małą prędkością ze względu na niewielką wagę materiału”.
Funkcjonalność
Własna wytrzymałość i zdolność pleksiglasu do wytrzymywania siły czyni go kluczową częścią niezliczonych produktów. Przykłady obejmują ochronne szkło obserwacyjne na arenach, szkło kuloodporne w bankach, szkło akwariowe i gablotowe, okulary ochronne, protezy, a nawet sztuczne paznokcie.
