Drzewa rozmnażają się bezpłciowo, poprzez uprawę, i seksualnie, poprzez wymianę pyłku między męskim i żeńskim układem rozrodczym. Jedno drzewo może wytwarzać zarówno kwiaty męskie, jak i żeńskie, opierając się na adaptacjach, takich jak różne czasy kwitnienia, aby zapobiec samozapyleniu. Istnieje niezwykły zakres strategii zapylania, przy czym każde drzewo rozwija adaptacje, które pomagają mu bardziej efektywnie się rozmnażać. Dostosowania, które wspomagają rozmnażanie, obejmują kształt, kolor lub zapach kwiatu, różnice w strukturze stożka i różne metody zapobiegania samozapyleniu.
Zapylanie Wiatru
Wiele drzew, takich jak sosny, polega na zapylaniu przez wiatr. Dlatego pogoda wpływa na poziom pyłków w powietrzu. Gdy warunki są odpowiednie i wieje wiatr, wiele drzew zrzuca pyłek, aby został rozrzucony na innych. Pyłek tych drzew jest mały i został zaprojektowany tak, aby można go było łatwo przenosić na wiatr, ponieważ może być konieczne pokonanie pewnej odległości w celu znalezienia innego drzewa tego samego gatunku, wytwarzającego żeńskie kwiaty lub szyszki. Metoda zbierania pyłku powietrznego przez każde drzewo jest również inna. Na przykład żeńskie szyszki na drzewach iglastych wytwarzają lepką substancję w pobliżu zalążka, dzięki czemu pyłek przenoszony przez wiatr przylgnie, gdy znajdzie szyszkę żeńską.
Zapylacze
Zapylacze stanowią ogromną część reprodukcji roślin. Zapylaczami mogą być wszystko, od kolibrów po ćmy, pszczoły, motyle, osy, chrząszcze, muchy, a nawet nietoperze. Nie każdy zapylacz może zapylić każde drzewo, niektóre specjalizują się. Aby narysować zapylacze, drzewa rozwijają adaptacje kwiatowe w zależności od rodzaju zapylacza, który chcą przyciągnąć. Pszczoły, ćmy i motyle widzą inaczej, więc kwiaty używane do ich przyciągania wyglądają inaczej. Czasami istnieje bardzo ścisły związek między zapylaczem a drzewem lub rośliną, które zapylają. Niektóre ptaki mają dzioby specjalnie zaprojektowane do łamania otwartych szyszek drzew iglastych, a tym samym rozprzestrzeniania nasion. W rzeczywistości niektóre rośliny mogą być zapylane tylko przez określone gatunki. Inni przyciągają tyle zapylaczy, ile potrafią, a ponieważ przyciągają tak wiele, nie jest to tak wielka strata, jeśli następny kwiat to inny gatunek, który nie może nic zrobić z pyłkiem.
Dystrybucja nasion
Jakkolwiek występuje zapylenie, to nie koniec cyklu reprodukcyjnego. Nasiona wytwarzane przez zapylanie wciąż muszą być rozprowadzane. Istnieje tyle adaptacji nasion, ile adaptacji zapylania. Niektóre nasiona, podobnie jak drzewa owocowe i orzechowe, są osłonięte i upuszczone na ziemię. Mogą tam kiełkować lub mogą być zjadane przez zwierzęta, które rozrzucają nasiona podczas wypróżniania. Wiele orzechów jest zbieranych przez wiewiórki i inne takie zwierzęta, które przechowują je na później. Niektóre z tych nasion wyrastają następnie na nowe drzewa. Inne nasiona są przenoszone przez wiatr, podobnie jak pyłki i mają adaptacje, które pomagają im szybować w powietrzu, dopóki nie wylądują na skrawku ziemi i nie zaczną rosnąć.
Sadzonki
Niektóre gatunki drzew mogą rozmnażać się przez uprawę sadzonek. Sadzonki to łodygi pobrane z drzewa i posadzone w glebie. Po pewnym czasie łodygi zaczynają rozwijać korzenie i wiosłują w inne drzewo. Jest to forma bezpłciowego rozmnażania, dlatego nowe drzewo będzie dokładną kopią lub klonem jego rodzica, chyba że nastąpi mutacja. Za pomocą tej metody można utworzyć całe pole składające się z drzew o identycznych cechach.
