Architektura modernistyczna zaczęła zmieniać koncepcję tego, czym może być dom od 1920 roku. Od tego czasu tradycyjnie zaprojektowane, budowane i dekorowane domy nadal dominują, ale obok nich powstały wszelkiego rodzaju alternatywne i eksperymentalne przestrzenie mieszkalne. Istnieją również domy łączące oba style, na przykład starsze, tradycyjne domy wyposażone w nowoczesne meble.
Nowoczesny design stanowił wyraźne zerwanie z tradycyjnym.Windows
Rozmiar, umiejscowienie i zastosowanie okien jest diametralnie różne w tradycyjnych i nowoczesnych domach. Tradycyjne domy zwykle zawierają okna, które są geometrycznie umieszczone na elewacji domu i mają podobny rozmiar. Nowoczesne wzornictwo, dzięki rozwojowi nowszych i mocniejszych szyb, które mogłyby być wytwarzane w znacznie większych rozmiarach, można stosować do bardzo dużych okien. W rzeczywistości niektóre nowoczesne domy mają całe ściany wykonane ze szkła.
Materiały
Tradycyjne domy, co nie jest zaskakujące, są zwykle wykonane z tradycyjnych materiałów. Cegła, drewno, tynk, sztukateria i kamień są bardzo powszechne. Nowoczesny design wykorzystuje nowe i bardziej zaawansowane technologicznie materiały. Nowoczesne domy można znaleźć wykonane z betonu, stali zbrojonej, a nawet z tworzywa sztucznego. Duże belki i inne drewniane akcenty są często używane w przeciwieństwie do takich rzeczy, jak surowe betonowe ściany. Tradycyjne tkaniny, takie jak zasłony, są zazwyczaj całkowicie nieobecne w nowoczesnym designie.
Dekoracja
Wiele tradycyjnych domów akcentuje dekoracje, zarówno wewnętrzne, jak i zewnętrzne. Zwłaszcza w epoce wiktoriańskiej pod koniec dziewiętnastego wieku domy prezentowały ozdobne dekoracje, od piernikowego wykończenia po rzeźbione listwy, skomplikowane linie dachu często pokryte łupkiem i tapetą o skomplikowanych wzorach. Modernizm usunął to wszystko, próbując stworzyć strukturę, która ujawniłaby jego „leżącą u podstaw prawdę”. Modernistyczni projektanci wierzyli, że celem dekoracji było ukrycie złego projektu i że uczciwy budynek mógłby odnieść sukces z odsłoniętą konstrukcją.
Minimalizm
W latach 60. modernizm osiągnął szczyt w wielu mieszkaniach, które zostały świadomie zaprojektowane jako minimalistyczne przestrzenie. Meble zostały ograniczone do minimum, a wnętrza charakteryzowały się dużymi, pustymi przestrzeniami, gołymi białymi ścianami i dziełami sztuki podkreślającymi duże pola kolorów i niereprezentatywne wzory. Zewnętrzne części były często z płaskim dachem, z ciężkimi okapami, wąskimi, pionowymi oknami i pozbawionymi podkreślenia wejściami.
Umeblowanie
Modernistyczne meble mają tendencję do odzwierciedlania estetycznych priorytetów architektury modernistycznej. Odchodząc od dekoracyjnego, przeładowanego wyglądu z końca dziewiętnastego wieku, modernistyczni projektanci mebli szukali wyglądu chłodnego, oderwanego i wolnego od obcych dekoracji. Podczas gdy tradycyjny kredens może zawierać lustro w tylnej krawędzi, rzeźbienie krawędzi i elementy dekoracyjne, modernistyczna wersja tego samego elementu byłaby nisko nad podłogą, wydłużona i wyposażona w minimalny sprzęt, czasami polegając na podciętych drzwiach i frontach szuflad, które można otworzyć, sięgając wokół ich krawędzi, aby w ogóle nie było drzwi i szuflady.
