Zegary dziadka, z ich wolno poruszającymi się wahadłami, stabilnymi dźwiękami tykania i ludzką postacią, mogą wydawać się niemal żywe. Zegary zwane również długimi lub długimi, potrzebują wysokich szafek do przechowywania długich wahadeł. W praktyce każdy zegar z wahadłem jest czasami mylnie nazywany zegarem dziadka. Termin ten powinien być zarezerwowany dla wysokich zegarów stojących na własnych podstawach i dla wielu części, które zdobywają imię dziadka.
Wahadło wahadłowe
Zegary dziadka to zegary wahadłowe, które działają wyłącznie na energii mechanicznej dostarczanej przez uzwojenie zegara. Zostały one po raz pierwszy wynalezione w XVII wieku i były pierwszymi naprawdę dokładnymi zegarami. Pozostały one standardowe aż do lat 30. XX wieku, kiedy w końcu zostały zastąpione zegarami elektrycznymi. Ponieważ dłuższe i wolniejsze wahadła potrzebują mniej energii do uruchomienia, a tym samym powodują mniejsze zużycie pozostałej części zegara, zegary dziadka są mechanicznie lepsze niż zegary kominkowe, nawet jeśli są mniej wygodne. Stały puls wahadła reguluje prędkość, z jaką poruszają się wskazówki zegara. Zegar dziadka zwykle ma dwusekundowy okres, co oznacza, że wahadło potrzebuje dwóch sekund, aby przejść do przodu i do tyłu. (Mniejsze zegary mają okres jednej sekundy lub pół sekundy).
Prowadzony według ciężarów
Odważniki zapewniają moc do działania zegara. Wyobraź sobie ciężar przywiązany do jednego końca długiego sznurka, a drugi koniec przywiązany do bębna umieszczonego nad ziemią. Obracanie bębna nawija sznurek i unosi ciężar w powietrze; puszczenie bębna powoduje, że ciężar spada na ziemię, rozwijając sznurek i obracając bęben. Tak działa zegar dziadka. Kiedy go nawijasz, obracasz bęben i unosisz ciężary w powietrze. Wskazówki na tarczy zegara są przymocowane do bębna i obracają się, gdy ciężar zostanie zwolniony. Reszta mechanizmu zegarowego reguluje prędkość, z jaką ciężar spada i bęben się obraca.
Większość zegarów dziadka ma mechanizm 8-dniowy lub 1-dniowy (30-godzinny). 8-dniowy zegar musi być uzwojony raz w tygodniu. Jest zasilany przez 2 obciążniki: jeden dla wahadła i jeden dla kurantów. Na tarczy zegara znajdują się 2 otwory, po jednym do nawijania każdego ciężarka. Każdego dnia należy ranić ruch jednodniowy. Ma tylko 1 wagę, która napędza zarówno mechanizmy pomiaru czasu, jak i uderzenia.
Keep It Moving
Wahadło ma niewielki ciężar na końcu pręta. Galileusz jako pierwszy badał wahadła; odkrył, że okres wahadła (czas potrzebny do przejścia w jedną i drugą stronę) zależy od długości pręta, a nie od ciężaru. Stały puls wahadła wahadła służy do regulacji prędkości opadania ciężarków zasilających zegar. Jednak potrzebne jest coś, aby utrzymać wahadło w ruchu i zapobiec stopniowemu zatrzymaniu tarcia.
Total Escapement
Uskok składa się z kilku współpracujących ze sobą elementów: wahadła, zębatego koła zębatego i elementu zwanego kotwicą, który zaczepia o zęby koła zębatego. Przy każdym wychyleniu wahadła może uciec jeden ząb zębaty. Dwie strony kotwicy stale zazębiają się z kołem zębatym, prawy, lewy, prawy, lewy, które wydają odgłos tykania, tykania, gdy zegar jest uruchomiony. Powodem, dla którego oba dźwięki są różne, jest to, że jeden dźwięk wydaje się, gdy kotwica łapie ząb koła zębatego, a drugi podczas uwalniania zęba. Kotwica trąci wahadło na tyle, aby pokonać siłę tarcia, tak że wahadło wciąż się kołysze.
Pociągi przekładniowe
Przekładnia to seria przekładni o różnych rozmiarach, które sprzęgają się ze sobą w długim pociągu. Zegar dziadka ma kilka biegów: jeden na każdą rękę (godzinę, sekundę i minutę) i jeden na bęben. Różne rozmiary przełożeń w każdym pociągu powodują, że ręce obracają się z różnymi, ale precyzyjnie regulowanymi prędkościami. Jeśli zegar ma dzwonki, są one regulowane przez oddzielny zespół przekładni zwany pociągiem uderzającym.
Mechanizm ustalania
Mechanizm ten odłącza koła zębate od rąk, dzięki czemu zegar można ustawić bez angażowania reszty mechanizmów zegarowych. Jest to odpowiednik trzonu w zegarku, który jest wyciągany, wyłączając koła zębate, aby ustawić czas.
