Łóżko ryżowe, przypominające Stare Południe, przywraca elegancję i misterne rzeźby zapomnianej epoki. Bogata plantacja, obfite drewno, mistrzowski rzemieślnik i pieniądze połączone razem, aby stworzyć łóżko odzwierciedlające styl i wdzięk antebellum na południu przed jego upadkiem. Chociaż znalezienie autentycznego złoża ryżu może być trudne, reprodukcje są dostępne.
Łoże ryżu ma cztery słupki wyrzeźbione wizerunkami plantacji ryżu lub tytoniu.Symboliczne słupki
Historia łóżka ryżowego sięga 1750 roku, kiedy rzemieślnik mebli Thomas Elfe otrzymał zlecenie zaprojektowania kilku mebli dla bogatego właściciela ziemskiego w Karolinie Północnej. Jeden z wymaganych elementów zawierał łóżko ryżowe, znane również jako łóżko ryżowe Charleston lub łóżko plantacyjne. Właściciel plantacji, który zamówił łóżko z baldachimem, rzekomo wymagał, aby symbole jego bogactwa były misternie wyryte na słupach łóżka.
Charakterystyka ryżu
Tradycyjne łóżko ryżowe jest wykute z bogatego mahoniu lub drewna wiśniowego. Zagłówek jest zwykle wyższy niż podnóżek i ma zaokrąglony kształt, podobny do garbu wielbłąda. Słupy stoją w czterech rogach łóżka. Te zaokrąglone słupy zawierają wyszukane rzeźby - głównie z ryżu lub tytoniu, ponieważ te dwie uprawy były wówczas powszechne na południu i stanowiły dobre źródło dochodów dla właścicieli plantacji.
Charakterystyczny design
Łóżka ryżowe różnią się od innych łóżek z baldachimem. W przeciwieństwie do większości łóżek z baldachimem, które zawierają poręcz między każdym słupkiem, cztery słupki w łóżku ryżowym nie łączą się ze sobą, ale stoją osobno. Nie ma miejsca na zasłonięcie zasłon lub metody zamknięcia łóżka. Kolejną różnicą jest to, że łóżko ryżowe nie ma baldachimu. Łóżko ryżowe jest gołe, a nie materiałowe nad łóżkiem, a nawet drewniane.
Thomas Elfe
Pomysłodawca łóżka ryżu, Thomas Elfe, miał siedzibę w Charleston w Południowej Karolinie. Jeden z czołowych producentów stolarki XVIII wieku, Elfe podążał za szkołą projektowania Chippendale w swoich meblach. Bardzo poszukiwany handlowiec, Elfe, średnio od 17 do 30 sztuk miesięcznie, co doprowadziło historyków do przekonania, że zatrudniał innych do pomocy. Elfe pozostawił księgowość za ostatnie osiem lat swojego życia, szczegółowo opisując dzieła, które stworzył.
