Klony są jednymi z najczęstszych drzew w Ameryce Północnej, a także jednymi z najłatwiejszych do zidentyfikowania. Różne odmiany różnią się wyglądem, ale te wielopłatkowe liście w kształcie dłoni są martwe. Różne odmiany mają również różne siedliska. Niektóre obszary wschodnich Stanów Zjednoczonych są domem dla wielu gatunków klonów, podczas gdy na innych obszarach trudno jest znaleźć klony.
Klony rosną w różnych siedliskach w całych Stanach Zjednoczonych.Klon Cukrowy
Klony cukrowe rosną w większości wschodnich Stanów Zjednoczonych, gdzie są ograniczone do regionów o chłodnym, wilgotnym klimacie (patrz odnośniki 1). Rodzimy zasięg klonu cukrowego rozciąga się od Maine na południe do Tennessee i tak daleko na zachód, jak Missouri na południu i Minnesota na północy. Najlepiej rosną w dobrze przepuszczalnych glebach ilastych o pH od 5,5 do 7,3, ale są bardziej przystosowalne w północnej części ich zasięgu.
Czarny klon
Klon czarny, ściśle związany z klonem cukrowym, występuje najczęściej w stanach środkowo-zachodnich i równin, ale można go znaleźć tak daleko na wschód, jak w Nowym Jorku i Pensylwanii. Klon czarny jest lepiej przystosowany do cieplejszego i suchszego klimatu niż klon cukrowy. Najlepiej rośnie na dobrze przepuszczalnej glebie, ale inne cechy gleby różnią się w zależności od części tego drzewa.
Klon czerwony
Klon czerwony jest jednym z najbardziej rozpowszechnionych i elastycznych gatunków drzew we wschodniej części Ameryki Północnej. Jego rodzimy zasięg obejmuje wszystkie wschodnie stany i rozciąga się na zachód aż do wschodniego Teksasu. Klony czerwone wykazują największą zdolność adaptacyjną ze wszystkich gatunków klonów, jeśli chodzi o klimat i warunki wzrostu. Chociaż idealne warunki składają się z wilgotnych, umiarkowanie osuszonych gleb, a czerwone klony wydają się równie dobrze w domu na mokradłach na Florydzie, jak na suchych, skalistych szczytach Nowej Anglii.
Klon Srebrny
Rodzimy zasięg srebrnego klonu jest prawie identyczny jak w przypadku klonu cukrowego, z tą różnicą, że rozciąga się dalej na południe, do części Alabama i Missisipi. Preferuje jednak wilgotne miejsca niż klon cukrowy i jest często gatunkiem dominującym wzdłuż strumienia i brzegów rzek, wokół jezior i stawów oraz na obrzeżach bagien i torfowisk.
Klon W Paski
Mała, krzewiasta odmiana, pasiasty klon rośnie jako drzewo podszyte w lasach w całej Nowej Anglii i stanach środkowoatlantyckich. Jego zasięg rozciąga się dalej na południe tylko na wyższych wysokościach w Górach Appalachów. Wilgotne, dobrze przepuszczalne gleby piaszczysto-gliniaste zapewniają najlepszy wzrost tego gatunku, który szczególnie dobrze radzi sobie na zacienionych, chłodnych zboczach północnej doliny.
Klon Bigleaf
Jedna z niewielu odmian klonu zachodniego, klon wielkolistny pochodzi z północno-zachodniego Pacyfiku, gdzie rośnie od środkowej Kalifornii po Kolumbię Brytyjską na obszarach nie większych niż 185 mil od Oceanu Spokojnego. Klon Bigleaf jest wysoce przystosowalny pod względem klimatu; rośnie w chłodnych, wilgotnych miejscach w północnej części swojego zasięgu i na suchych równinach na południu. Umiarkowanie wilgotne, dobrze przepuszczalne gleby są idealne.
